تلویزیون شبکه‌ای برای ادبیات تاسیس کند
محمد رجائی
یک نویسنده با اشاره به نبود برنامه‌های مورد نیازش در تلویزیون می‌گوید جا دارد تلویزیون شبکه‌ای تخصصی برای ادبیات تاسیس کند. اکبر صحرایی درباره فقدان ساخت و پخش برنامه‌های ادبی در تلویزیون بیان کرد: واضح است که بخش عمده تلویزیون به سمت سرگرمی رفته است چون مخاطبان به شادی نیاز دارند اما مساله این است که جامعه به برنامه‌های دیگر نیز نیاز دارد که از جمله آنها آثار ادبی است. وی افزود: اهمیت برنامه‌های ادبی به اندازه‌ای است که ما نیاز داریم شبکه‌ای تلویزیونی با عنوان ادبیات و فرهنگ داشته باشیم. اگرچه ما شبکه فرهنگ را در رادیو داریم و رادیو در این زمینه موفق تر است ولی تلویزیون که شبکه‌های مختلف مثل ایران کالا راه‌اندازی می‌کند لازم است که شبکه‌ای برای ادبیات هم در نظر بگیرد. صحرایی با اشاره به نیاز جامعه فرهنگی کشور گفت: افرادی که سراغ ماهواره نمی‌روند و فقط به صدا و سیما اکتفا کرده اند چگونه باید برنامه‌های مورد علاقه خود را پیدا کنند؟ وی درباره شبکه چهار تلویزیون نیز عنوان کرد: شبکه چهار، شبکه‌ای تخصصی است ولی حرف من این است که باید شبکه‌ای داشته باشیم که عمومی تر باشد و مردم جامعه عموما مخاطب آن باشند. نویسنده کتاب «حافظ هفت» افزود: تلویزیون باید در برنامه‌های خود حافظ خوانی و شاهنامه خوانی راه بیندازد و مباحث نقالی را که در فرهنگ ما بوده است مطرح کند؛ اتفاقاتی که در فرهنگ عمومی ما به سمت فراموشی رفته است. وی همچنین با اشاره به برخی از برنامه‌های تلویزیون که به معرفی نویسندگان و شاعران می‌پردازد، بیان کرد: برنامه‌های کمی در تلویزیون داریم که به معرفی نویسندگان و شاعران بپردازند حتی برنامه‌های نقد گاهی آنقدر تخصصی است که فقط مخاطبان تخصصی آنها را دنبال می‌کنند درحالیکه می‌توان مجامعی را که در سطح شهرها، کافه کتاب‌ها و فرهنگسراها برگزار می‌شود به نوع دیگری در تلویزیون گسترش داد. همچنین می‌توان برنامه‌هایی درباره اقتباس ادبی و مباحث میان رشته‌ای در تلویزیون داشت به ویژه که مشکل عمده سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی ما فیلمنامه است و غرب در این حوزه به دلیل اقتباس با مشکلات کمتری مواجه است. نویسنده «خمپاره خواب آلود» در پایان تصریح کرد: مشکل ما این است که جامعه، نویسندگان را به خوبی نمی‌شناسد و فقط بیشتر قشر کتابخوان هستند که نویسنده‌های قدیمی و حتی معاصر را می‌شناسد و تلویزیون هم کمکی در این راستا نمی‌کند. البته گاهی برنامه‌های پربیننده مثل «خندوانه» به نویسندگان و شاعران پرداخته اند اما در اغلب موارد به افرادی پرداخته می‌شود که در مرکز تهران حضور دارند ولی شاید حدود ۶۰ درصد نویسندگان ما در استان‌ها باشند.